De komende jaren neemt de kans toe, dat we een paar dagen op elkaar zijn aangewezen. Bijvoorbeeld bij overstromingen, stroomstoring, een grote hack of juist droogte. Diverse rapporten en onderzoeken laten zien dat de rol van sociale infrastructuren in dat soort tijden noodzakelijk is. Zonder het zo te noemen, bouwen actieve bewoners in hun buurten en wijken al lang aan deze sociale infrastructuur, weerbare gemeenschappen. Nu de kans op een calamiteit toeneemt, neemt ook de organisatiekracht en verantwoordelijkheidsgevoel in de buurten en wijken toe. In deze leersessie delen we voorbeelden van bewonerscollectieven die al langere tijd met weerbaarheid bezig zijn en wat hun uitdagingen zijn.
In deze online lunchsessie bespreekt Thomas Miog (Crisismanager/bestuurslid LSA) samen met een Michel de Vroege van CCV het lokale speelveld van weerbare gemeenschappen, welke spelers dragen welke verantwoordelijkheid? Hoe sluit dit aan op de sociale infrastructuur? Annerike van LSA-bewoners schets een beeld van de voorbeelden uit het LSA-netwerk, waarin steeds meer bewonersgroep zich organiseren op het thema weerbaarheid. Hanneke van Stockom, bewoner uit het dorpje Plasmolen in de Limburgse Gemeente Mook en Middelaar, is actief in de werkgroep “Goed voorbereid op een calamiteit” actief. Zij vertelt hoe zij met Buurtmaatjes een na uitgebreid onderzoek het platform de MaasBuren.nl opzetten. Een geteste digitale omgeving waar je ziet wat je zelf kunt doen, wat je met de buurt kan regelen en wat de overheden/andere instanties regelen. Daarnaast is er en een chatbot die antwoorden haalt uit overheidsinformatie, en zelf antwoorden formuleert op het gebied van oplossingen op straat- en buurtniveau. De gemeente monitort de chatbot.
